شناخت رنگ

شناخت بر رنگ ها

یک گریمور یا چهره پرداز وظیفه دارد که رنگ ها را بشناسد و با چگونگی ترکیب آن ها برای ساختن فُن(رنگ زمینه) و رنگ و روغن چهره آشنایی پیدا کند.چگونگی و طرز به کار گرفتن آن ها را برای هر شخصیت و همینطور کاربردشان را در کنار هم فرابگیرد.

از گذشته ی بسیار دور،رنگ یک عامل بسیار مهم در صحنه محسوب می شده است،با نگاهی عمیق و حتی سطحی به تئاتر دوره ی باستان تا معاصر در غرب و شرق میتوان اهمیت و نقش موثر رنگ را در لباس،گریم بازیگر و صورتک مشاهده کرد.هرگز نمی توانیم تئاتر بدون رنگ را متصور شویم! رنگ نشان دهنده یک محیط و یا یک شخصیت از طریق دکور،لباس،صورتک و گریم است.
بر روی صحنه ی تئاتر،رنگ های مختلف و گوناگون،تاثیرات احساسی و روانی متفاوت و مختلفی را به جای می گذارد،نتایج و اثرات رنگ نیز به وسیله بازی با نور های رنگی بر دکور،لباس و چهره حاصل می شود.

از دوره ها و زمان های گذشته،رنگ مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته،زیراکه بشریت در طول زمان مجذوب رنگ های طبیعت بوده است.از دوران های ابتدایی در مراسم مذهبی رنگ های متفاوت استفاده می شد و از دید و نگاه روانشناسی هر رنگ برای خود مفهوم(معنی)خاص و سمبل خاصی به حساب می آمده.

این سمبل ها شاملِ:
قرمز:مظهر نیرو،حساسیت،قدرت آتش،اقتدار،خشونت،نیروی شیطانی و تجاوز،قدرت خون.
سبز:نماد تحرک و تازگی.
سفید:مظهر خوش بینی،زندگی،پاکی و شادی.
آبی:مظهر پارسایی،آرامش،تصمیم،کودکی.
زرد کم رنگ:مظهر سستی.
زرد پر رنگ:نماد نشاط،خوشبختی،دانائی،شادی،ثروت،آفتاب.
سیاه:نماد مرگ،غم،ترس،خیانت،بدبینی.
در زمان حال نه تنها سمبل های بالا ارزش معنوی خود را حفظ کرده و نگهداشته،بلکه در طول زمان در دوره های مختلف رنگ های دیگری به رنگ های قبلی افزوده شده و به آن ها پیوسته اند؛همانند:
صورتی کم رنگ:مظهر رویایی،رومانتیک.
ارغوانی:نماد دربار و درباریان.
نارنجی:نماد نشاط و امیدواری،زندگی.
سبز ملایم:مظهر تسکین و آرامش.
خاکستری:نماد افسردگی،بی تفاوتی،گُنگ.
بنفش:مظهر اسرار آمیز،وهم انگیز.
رنگارنگ نامنظم:مظهر غیرمنطقی،عدم تعادل.
رنگ های شاد و زنده:نماد وفاداری،راستی و دوستی.
رنگارنگ بیش از حد:مظهر خودپسندی و خود بینی.
رنگ های نامشخص:مظهر بیماری و تلخی است.

از مرحله ی انتخاب رنگ و ترکیب کردن و اجرا نمودن آن بر روی چهره،گریمور سه عمل را انجام می دهد،عمل شیمیایی،فیزیکی و روانی.هنگامی که گریمور رنگ را انتخاب کرده و با یکدیگر مخلوط می کند و رنگی جدید به وجود می آورد،عملی شیمیایی را انجام داده.انتخاب کردن یک رنگ مناسب به منظور زدن رنگ زمینه و گریم نمودن بازیگر و همچنین تابش نور مناسب بر آن،برای نشان دادن چهره بازیگر به تماشاگران،عملی فیزیکی و انتخاب رنگی خاص برای یک شخصیت خاص،عملی روانی را انجام می دهد.

رنگ از دید فیزیکی!

نور سفیدی که از خورشید به زمین تابیده می شود،سفید یا بدون رنگ است،اگر این نور با یک منشور تجزیه شود از تجزیه آن رنگ های اساسی و تغییر ناپذیر،قرمز،زرد،نیلی،آبی،نارنجی،سبز،بنفش حاصل می شود.

همین رنگ ها را میتوان در قوس و قزح دید.از ترکیب رنگ های نامبرده شده،نور سفید تولید می شود.در روز بیشتر رنگ ها وجود دارند.نور نامرئی است و شامل تمام رنگ ها است،از نظر فیزیکی،اجسام از خود رنگ ندارند،اگه قادر به دیدن رنگ آن ها هستیم،به این خاطر است که شعاع نور به سطح آن ها تابیده و جسم برخی از شعاع را جذب و برخی دیگر را منعکس می سازد و به همین ترتیب دیده می شوند،اگر جسمی شعاع رنگی نور را به طور کامل جذب کند سیاه دیده می شود و اگر شعاع رنگی را جذب نکند سفیده به چشم می آید.

ترکیب کردن رنگ ها

از ترکیب سه رنگ اصلیِ قرمز،زرد و آبی انواع مختلف رنگ ها و طیف وسیعی ازرنگ ها به وجود می آیند.همچنین به سه رنگ قرمز،زرد و آبی،رنگ های اولیه هم می گویند.

اما چرا به آن ها رنگ های اولیه می گویند؟!
زیرا نمیتوان با ترکیب هیچ نوع رنگ دیگری آن ها به وجود آورد و از مخلوط نمودن دو رنگ اصلی،رنگ ثانویه حاصل می گردد.
از مخلوط کردن رنگ های قرمز و زرد با یکدیگر؛رنگ نارنجی به وجود می آید.
از مخلوط کردن رنگ آبی با قرمز رنگ بنفش تولید می شود.
از مخلوط رنگ زرد با آبی،رنگ سبز به دست می آید.رنگ های نارنجی،بنفش و سبز را رنگ های ثانویه می نامند.

همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید،هر یک از رنگ های ثانویه در دایره رنگ مقابل یک رنگ اصلی قرار گرفته است.

رنگ ثانویه

قرمز مقابل سبز.
زرد مقابل بنفش.
آبی مقابل نارنجی.
هر کدام از این جفت های رنگی را،رنگ مکمل نامیده اند.از مخلوط کردن دو رنگ مکمل با یکدیگر رنگ خاکستری تولید می گردد.به این دلیل که این دو رنگ همدیگر را خنثی می کنند.زمانی که دو رنگ در کنار هم قرار بگیرند،باعث شدت رنگ یکدیگر شده و درخشان تر دیده می شود.
اگر رنگ های اولیه و ثانویه را با رنگ سفید ترکیب کنید،روشن تر می شوند،اما اگر با رنگ سیاه ترکیب شوند،تیره تر می گردند.

رنگ های میانی

به رنگ های مابین و میانه ی رنگ های اصلی و ثانویه،رنگ های مابین می گویند،برای مثال:

مابین رنگ های:

قرمز و نارنجی،رنگ قرمز-نارنجی است.
نارنجی و زرد          رنگ زرد-نارنجی
زرد و سبز              رنگ زرد-سبز
آبی و بنفش              رنگ آبی-بنفش
بنفش و قرمز            رنگ قرمز-بنفش
سبز و آبی              رنگ سبز-قرمز قرار دارد.
رنگ های میانی به این صورت تولید می شوند:

از مخلوط مقداری رنگ:

قرمز با کمی رنگ نارنجی،رنگ قرمز متمایل به نارنجی.
آبی با مقداری رنگ بنفش،رنگ آبی متمایل به بنفش.
زرد با مقداری رنگ سبز،رنگ زرد متمایل به سبز.
زرد با کمی رنگ نارنجی،رنگ زرد متمایل به نارنجی.
آبی با مقداری رنگ سبز،رنگ آبی متمایل به سبز.
قرمز با مقدار کمی رنگ بنفش،رنگ قرمز متمایل به بنفش به دت می آید.
رنگ های یاد شده با ترکیب شدن با رنگ سفید،روشنتر و با رنگ سیاه،تیره تر می شود.

رنگ قهوه ای:

رنگ های قهوه ای به چند دسته تقسیم می شود؛قهوه ای،قهوه ای متمایل به قرمز،قهوه ای متمایل به نارنجی،قهوه ای متمایل به زرد،قهوه ای متمایل به سبز،قهوه ای متمایل به دودی.
از مخلوط شدن رنگ نارنجی با مقدار کمی رنگ سیاه،رنگ قهوه ای تولید می شود.
از مخلوط شدن رنگ قهوه ای با کمی رنگ قرمز،رنگ قهوه ای متمایل به قرمز
از مخلوط شدن رنگ قهوه ای با کمی رنگ نارنجی،رنگ قهوه ای متمایل به نارنجی
از مخلوط رنگ قهوه ای با مقداری رنگ سبز،رنگ قهوه ای متمایل به سبز
از مخلوط رنگ قهوه ای با کمی رنگ زرد،رنگ قهوه ای متمایل به زرد
از مخلوط شدن رنگ قهوه ای با مقدار کمی رنگ دودی،رنگ قهوه ای متمایل به دودی به وجود می آید.

رنگ کِرِم:

اگر رنگ سفید را با مقدار کمی رنگ قهوه ای مخلوط کنیم،نوعی رنگ کِرِم به دست می آید.
از مخلوط رنگ سفید با مقدار کمی رنگ قهوه ای متمایل به:
قرمز،رنگ کِرِم متمایل به قرمز
نارنجی،رنگ کِرِم متمایل به نارنجی
سبز،رنگ کِرِم متمایل به سبز
آبی،رنگ کِرِم متمایل به دودی
زرد،رنگ کِرِم متمایل به زرد تولید می شود.

ساختن رنگ های دیگر:

از مخلوط رنگ سفید با کمی رنگ قرمز،رنگ صورتی
سفید با کمی رنگ سیاه،رنگ دودی
سبز با نارنجی و قهوه ای،رنگ زیتونی
زرد با سیاه،رنگ اخرا بدست می آید.
در کل رنگ ها به سه دسته تقسیم می شوند:
1-رنگ های گرم که قرمزی بیشتری دارند.
2-رنگ های سرد که آبی بیشتری دارند.
3-رنگ های خنثی:رنگ های سفید،سیاه و دودی را می نامند.
رنگ ها از نظر نوع و رنگ،درجه رنگ و شدت رنگ با یکدیگر اختلاف دارند.
نوع رنگ:انواع رنگ که در یک طیف از اشعه نور دیده می شود،مانند:قرمز،آبی و جز اینها.
درجه رنگ:درجه رنگ بر اساس میزان رنگ های سفید و سیاه که در آن مخلوط است مشخص می شود.رنگ های روشن و ملایم دارای مقدار زیادی رنگ سفید هستند.رنگ های تیره هم به همین صورت،دارای مقدار زیادی رنگ سیاه می باشند.
یک رنگ مشخص ممکن است روشن یا تیره باشد.همانند:آبی روشن،آبی متوسط و آبی تیره.
شدت رنگ:شدت رنگ،درخشندگی یا کدری یک رنگ است،مانند:رنگ قرمز و نارنجی که شدت رنگ بیشتری ،در مقابل رنگ آبی خاکستری دارد.

انعکاس رنگ ها

انعکاس رنگ ها با یکدیگر متفاوت است و هنگامی که به یک محیط یا لباس یا چهره تاریک و یاروشن نیاز باشد،یک رنگ با انعکاسی قوی یا ضعیف بکار گرفته می شود.

رنگ سفید،دارای انعکاس84%
زرد،دارای انعکاس60%
کِرِم،دارای انعکاس70%
سبز کم رنگ،دارای انعکاس54%
سیاه،دارای انعکاس10%
قرمز،دارای انعکاس14%
آبی کم رنگ،دارای انعکاس 45% می باشد.

برای تهیه ی پکیج آموزش رنگ مو کلیک کنید.